Betekenis achter het woord: neoklassiek

De term Neoklassiek heeft een aanzienlijk gewicht en omvat een rijke mix van historische context, artistieke stromingen en architecturale stijlen.

Definitie

In essentie verwijst Neoklassiek naar een heropleving van klassieke stijlen en principes in kunst, architectuur en cultuur, vooral in de 18e en 19e eeuw.

Historische context

De Neoklassieke-beweging ontstond als reactie op de sierlijke en extravagante barokstijl en probeerde opnieuw verbinding te maken met de eenvoud, symmetrie en idealen van de oude Griekse en Romeinse kunst en architectuur.

Kenmerken

De belangrijkste kenmerken van neoklassieke kunst en architectuur zijn onder meer:

• Harmonie: Streven naar balans, orde en proportie in ontwerp.
• Klassieke motieven: Met elementen zoals kolommen, frontons en bogen geïnspireerd op de oude Griekse en Romeinse architectuur.
• Duidelijkheid: Benadrukt duidelijke lijnen, geometrische vormen en precieze vormen.

Opmerkelijke voorbeelden

Enkele opmerkelijke voorbeelden van neoklassieke architectuur zijn:

• Het Capitool van de Verenigde Staten in Washington, DC
• Het Parthenon in Athene, Griekenland.
• Het British Museum in Londen, Engeland.

Nalatenschap

De Neoklassieke-beweging heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op kunst, architectuur en cultuur, heeft daaropvolgende stromingen beïnvloed en het esthetische landschap van de moderne wereld vormgegeven.